Ruim 2 maanden later lijkt het erop dat er een nieuwe, enorme stap voor de
deur staat voor Jeroen Dijsselbloem: het voorzitterschap van de belangrijke
eurogroep, de vergaderingen van de ministers van Financiën van de 17
eurolanden.
Dijsselbloem wordt sinds half december genoemd als opvolger van de Luxemburgse
premier Jean-Claude Juncker, die de afgelopen jaren ‘mister Euro’ was
geworden. Eerst was
het Juncker zelf die de naam van de PvdA-minister noemde.
Vervolgens kwam daar de belangrijkste Europese minister van Financiën, de
Duitser Wolfgang Schäuble, bij. Hij noemde
Dijsselbloem "zeer competent en gerespecteerd". Voordeel volgens Schäuble is
ook dat Dijsselbloem uit een kleiner land komt dat wel de hoogste waardering
van de kredietbeoordelaars heeft.
Officieel kandidaat
Donderdag meldde Dijsselbloem dat
hij zich officieel kandidaat stelt, nadat hij wekenlang nog bescheiden
was geweest als het over zijn kansen ging.
Hij zei ook dat – wie Juncker ook opvolgt – het niet makkelijk zal zijn om de
nieuwe ‘mister Euro’ te worden. Dat is volgens hem een eretitel die Juncker
toebehoort en niet noodzakelijkerwijs aan zijn opvolger, aldus Dijsselbloem.
Brandpunt van de eurocrisis
Maar dat neemt allemaal niet weg dat als Dijsselbloem maandag officieel de
voorzitter van de eurogroep is, hij ineens in het brandpunt van de
eurocrisis komt te staan. De internationale financiële markten zullen elk
woord van zijn kant op een goudschaaltje wegen.
Dijsselbloem zal dan de indrukken moeten waarmaken die hij in zijn eerste
maanden als minister heeft gemaakt: die van een vasthoudende en harde
onderhandelaar in de richting van de Grieken en als iemand die hamert op
begrotingsdiscipline in de andere eurolanden.
Dijsselbloem maakte de afgelopen week een kennismakingstour langs zijn
collega's in België, Frankrijk en Italië. Donderdagavond gaat hij nog naar
Madrid, vrijdag spreekt hij met Juncker in Luxemburg.
Loyaal aan de PvdA
De 46-jarige Dijsselbloem was de afgelopen jaren zeer loyaal aan de
partijleiders van de PvdA: eerst Wouter Bos, toen Job Cohen en nu Diederik
Samsom. Nooit drong hij zich op de voorgrond. Toen Job Cohen aftrad als
fractievoorzitter, nam Dijsselbloem als zijn vervanger het voorzitterschap
waar, maar hij vond anderen beter geschikt voor het partijleiderschap en
stelde zich niet kandidaat.
Dijsselbloem en Samsom voerden in 2003 al samen campagne als de 'rode
ingenieurs' in de aanloop naar de verkiezingen in 2003. Dijsselbloem is
Kamerlid sinds 2000, met een korte onderbreking in 2002. In het parlement
hield hij zich onder meer bezig met onderwijs, integratie en
vreemdelingenbeleid. Enige bekendheid kreeg hij door zijn strijd tegen
gewelddadige computerspelletjes en de seksualisering van de samenleving.
Na 12 jaar in redelijke bescheidenheid in Den Haag gaat Dijsselbloem nu een
aantal jaren in het centrum van de belangstelling in Brussel tegemoet.
Lees ook:
eurogroep
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl